امام حسن عسگری (ع) می فرمایند :
رسیدن به خداوند عزیز سفری است که جز با شب زنده داری به پایان نمی رسد.
بنابراین فرمایش بدون شک هیچ کس نمی تواند بدون تهجد و نماز شب ، مسیر حرکت به سوی خدا را بپیماید. اهمیت نافله ی شب چنان است که ائمه ی طاهرین (ع) در برخی روایات فرموده اند :
اگر کسی موفق به خواندن نماز شب نشد ، شایسته است قضای آن را به جا آورد . همین توجه به نماز شب و مداومت بر خواندن و اصرار قضای آن ، موجب کسب توفیق دایمی برای انجام نافله ی شب در وقت فضیلت آن می شود.
یکی از علمای بزرگ که رحمت خدا بر او باد ، به من فرمود: خدمت امام زمان (عج) رسیدم و آن حضرت فرمودند:
"ننگ است برای طلبه که نماز شب نخواند و عیب است برای شیعه که نماز شب نخواند."
اساتید بزرگوار اخلاق و بزرگان علما نیز ، همواره شاگردان خود را به مداومت بر نماز شب ، سفارش و ترغیب می کرده اند. استاد عظیم و شان ما علامه طباطبایی رحمه الله می فرمودند : در مدرسه ایستاده بودم که متوجه شدم کسی دست خود را روی شانه ی من گذاشت برگشتم مرحوم آیت الله قاضی رحمته الله را دیدم. ایشان فرمودند :
فرزندم ، اگر دنیا می خواهی ، نماز شب ، اگر آخرت می خواهی نماز شب ، اگر هم دنیا و هم آخرت را می خواهی ، نماز شب...
بحارالانوار ، ج 75 ، ص380
نماز شب آنقدر مهم است که زینب کبری (س) حتی شب یازدهم محرم نماز شب او ترک نشد...
نظرات شما عزیزان: